mükəssər — ə. qırılmış, sınmış; çilik çilik olmuş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şikəstə — f. .EK 1) qırılmış, sınmış; 2) üzgün, əldən düşmüş; 3) qəlbi qırılmış; incimiş; 4) solğun, solmuş; 5) əyilmiş, əyri; 6) sürətlə yazılan xəttin adı; 7) klassik Azərbaycan muğamlarından birinin adı. Şikəstei farsi .EK muğamlardan birinin adı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qırıq — sif. 1. Qırılmış, kəsilmiş. Qırıq ip. Qırıq məftil. 2. Rabitəsiz, əlaqəsiz. Qırıq cümlə. 3. Sınıq, sınmış. Qırıq kasa. Qırıq şüşə. – Sarxan əlindəki qırıq fənəri yuxarı qaldırdı. M. Hüs.. Yelkənlər qırıq quş qanadı kimi cansız bir hərəkətlə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qopuq — 1. sif. Qopmuş, qırılmış, cırılmış, kəsilmiş, kəsik. 2. is. Bir şeyin qopmuş, qırılmış, cırılmış, zədələnmiş, yaxud sınıb düşmüş yeri. Çaynikin qopuğu. Ayaqqabının qopuğunu yamamaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şikəstə — <fars.> 1. Segah məqamında zərbli muğam. Sürü sürü qoyunları çoban yamacda otladır; Alır ələ papağını, oxur şikəstə, fit çalır. A. S.. Həzin şikəstə oxuması Gülzarın fikrini dağıtmaq əvəzinə daha da onu qəhər və yas içində boğurdu. T. Ş. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Cəngəmiran — Municipality … Wikipedia
atdıx — (Şərur) qırılmış, parçalanmış buğda dənəsi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ifliy — (Barana) bel sütunu. – İfliyi qırılmış yaxşı qaça bilmədi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kıtıl — I (Cəbrayıl, Meğri, Zəngilan) baramaqurduna vermək üçün qırılmış tut çubuqlarının kəsilib atılan yoğun və yarpaqsız hissəsi. – Biz bağımızdan üç araba kıtıl yığdıx (Cəbrayıl) II (Ağcabədi, Füzuli) təzə doğmuş heyvanın ilk südündən bişirilən yemək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kolavat — (Ağdam, Füzuli, Xanlar, Xocalı, Kəlbəcər, Meğri, Zəngilan) kolu və ya ağacları qırılıb əkin sahəsinə çevrilmiş yer. – Dədo: kolavatınnan çürəx’li yer yoxdu Əldərə kəfşənində (Meğri). – Kolu qırılmış yerə kolavat de:lir (Füzuli) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti